تغذیه در آلرژی های غذایی

در این مقاله در خصوص تغذیه در آلرژی های غذایی با شما صحبت خواهیم کرد

مواد غذایی حساسیت زا کدام است!؟

 

آلرژی یا حساسیت  غذایی زمانی است که سیستم ایمنی بدن به طور غیرعادی به غذاهای خاص واکنش نشان می دهد. اگرچه واکنش های آلرژیک اغلب خفیف هستند، اما می توانند بسیار جدی باشند.

 

علائم آلرژی غذایی می تواند نواحی مختلف بدن را به طور همزمان تحت تاثیر قرار دهد. برخی از علائم رایج عبارتند از:

• احساس خارش در داخل دهان، گلو یا گوش
• بثورات قرمز خارش دار برجسته (کهیر)
• تورم صورت، اطراف چشم ها، لب ها، زبان و سقف دهان (آنژیوادم)
• استفراغ
• مشکل در بلع
  خس خس سینه یا تنگی نفس
  احساس سرگیجه و سبکی سر
  احساس بیماری (تهوع) یا استفراغ
  درد شکم یا اسهال
  علائمی شبیه تب یونجه، مانند عطسه یا خارش چشم (ملتحمه آلرژیک)

شوک آنافیلاکسی

علائم یک واکنش آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) می‌تواند ناگهانی اتفاق بیفتد و خیلی سریع بدتر شود. علائم اولیه آنافیلاکسی اغلب با علائم ذکر شده در بالا یکسان است و می تواند منجر به موارد زیر شود: افزایش مشکلات تنفسی — مانند خس خس سینه و سرفه احساس ناگهانی و شدید اضطراب و ترس ضربان قلب سریع (تاکی کاردی) افت شدید و ناگهانی فشار خون شما که می تواند باعث ایجاد احساس سبکی سر و گیج شدن شما شود. آنافیلاکسی یک اورژانس پزشکی است. بدون درمان سریع، می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر فکر می کنید شما یا کسی که می شناسید دچار آنافیلاکسی شده است سریع با اورژانس تماس بگیرید.

 

چه چیزی باعث آلرژی غذایی می شود؟

آلرژی غذایی زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی – دفاع بدن در برابر عفونت – به اشتباه پروتئین‌های موجود در غذا را به عنوان یک عامل خارجی بیماری زا تلقی کند

در نتیجه تعدادی از مواد شیمیایی آزاد می شود. این مواد شیمیایی( هیستامین) هستند که باعث بروز علائم یک واکنش آلرژیک می شوند.

تقریباً هر غذایی می‌تواند باعث واکنش آلرژیک شود، اما غذاهای خاصی هستند که مسئول اکثر آلرژی‌های غذایی هستند.
در کودکان، غذاهایی که بیشتر باعث ایجاد واکنش آلرژیک می شوند عبارتند از:

• شیر
• تخم مرغ
•  بادام زمینی
•   آجیل درختی ،
• صدف
•  ماهی

اکثر کودکانی که آلرژی غذایی دارند در دوران نوزادی اگزما را تجربه خواهند کرد. هرچه اگزمای کودک بدتر باشد و زودتر شروع شود، احتمال ابتلا به آلرژی غذایی بیشتر می شود.

در بزرگسالان، غذاهایی که اغلب باعث واکنش آلرژیک می شوند عبارتند از:

آجیل بادام زمینی — مانند گردو، آجیل برزیلی، بادام و فندق
میوه‌ها – مانند سیب و هلو
صدف، ماهی ، خرچنگ و میگو

هنوز ناشناخته است که چرا افراد به مواد غذایی آلرژی پیدا می کنند، اگرچه آنها اغلب شرایط آلرژیک دیگری مانند آسم، تب یونجه و اگزما دارند.

چه کسی در معرض خطر است؟

اینکه دقیقاً چه چیزی باعث می شود سیستم ایمنی پروتئین های بی ضرر را به عنوان یک تهدید اشتباه بگیرد، مشخص نیست. با این حال، تعدادی از عوامل خطر برای آلرژی غذایی شناسایی شده است که در زیر به آنها اشاره می شود.

سابقه خانوادگی

اگر والدین، برادر یا خواهری دارید که به بیماری آلرژیک مبتلا هستند – مانند آسم، اگزما یا آلرژی غذایی – خطر ابتلا به آلرژی غذایی کمی بیشتر است. با این حال، ممکن است شما مانند اعضای خانواده خود دچار حساسیت غذایی نباشید.

سایر شرایط آلرژیک

کودکانی که در اوایل زندگی به درماتیت آتوپیک (اگزما) مبتلا هستند، بیشتر احتمال دارد به آلرژی غذایی مبتلا شوند

اکثر آلرژی های غذایی بر کودکان کوچکتر زیر سه سال تأثیر می گذارد. تخمین زده می‌شود که از هر ۱۴ کودک در این سن، ۱ نفر حداقل یک آلرژی غذایی دارد.

 

اکثر کودکانی که در اوایل زندگی به شیر، تخم مرغ، سویا و گندم آلرژی غذایی دارند، با شروع مدرسه دیگر علائم الرژی ندارند و بهبود پیدا میکنند.

 

آلرژی به بادام زمینی و آجیل درختی معمولاً پایدارتر است. تخمین زده می شود که از هر پنج کودک مبتلا به آلرژی به بادام زمینی، چهار کودک تا پایان عمر به بادام زمینی حساسیت دارند.

 

اما آلرژی های غذایی که در بزرگسالی ایجاد می شوند یا تا بزرگسالی ادامه می یابند، احتمالاً آلرژی مادام العمر هستند.

 

با این حال، مرگ و میر ناشی از واکنش های غذایی مرتبط با آنافیلاکسی اکنون بسیار کم است.

افزایش موارد آلرژی غذایی

تعداد افراد مبتلا به آلرژی غذایی در چند دهه گذشته به شدت افزایش یافته است و اگرچه دلیل آن مشخص نیست، سایر شرایط آلرژیک مانند درماتیت آتوپیک نیز افزایش یافته است.

یکی از نظریه های این افزایش این است که رژیم غذایی یک کودک معمولی در طول 30 تا 40 سال گذشته به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

نظریه دیگر این است که کودکان به طور فزاینده ای در محیط های “عاری از میکروب” رشد می کنند. این بدان معناست که سیستم‌ ایمنی آنها ممکن است به اندازه کافی در معرض میکروب‌هایا مواد غذایی مختلف مورد نیاز برای رشد مناسب قرار نگیرند.البته این فقط به عنوان فرضیه بهداشتی شناخته می شود.

افزودنی های مواد غذایی

به ندرت اتفاق می افتد که فردی واکنش آلرژیک به افزودنی های غذایی داشته باشد. با این حال، برخی از افزودنی‌ها ممکن است باعث تشدید علائم در افرادی با شرایط قبلی شوند.

سولفیت ها

دی اکسید گوگرد (E220) و سایر سولفیت ها به عنوان نگهدارنده در طیف گسترده ای از غذاها، به ویژه نوشابه ها، سوسیس، برگر، و میوه ها و سبزیجات خشک استفاده می شود.

دی اکسید گوگرد به طور طبیعی هنگام تهیه شراب و آبجو تولید می شود و گاهی اوقات به شراب اضافه می شود. هرکسی که آسم یا رینیت آلرژیک دارد ممکن است به استنشاق دی اکسید گوگرد واکنش نشان دهد.

تعداد کمی از افراد مبتلا به آسم پس از نوشیدن نوشیدنی‌های اسیدی حاوی سولفیت دچار حمله شده‌اند، اما تصور می‌شود که این امر چندان رایج نیست.

قوانین برچسب گذاری مواد غذایی مستلزم آن است که مواد غذایی از پیش بسته بندی شده که در بریتانیا و بقیه کشورهای اتحادیه اروپا فروخته می شود، به وضوح روی برچسب نشان دهند که آیا حاوی دی اکسید گوگرد یا سولفیت در سطوح بالای 10 میلی گرم در کیلوگرم یا در هر لیتر هستند.

بنزوات ها

بنزوئیک اسید (E210) و سایر بنزوات ها به عنوان نگهدارنده مواد غذایی برای جلوگیری از رشد مخمرها و کپک ها، معمولاً در نوشابه ها استفاده می شوند. آنها به طور طبیعی در میوه و عسل وجود دارند.
بنزوات ها می توانند علائم آسم و اگزما را در کودکانی که قبلاً این شرایط را دارند بدتر کند.

چگونه از الرژی های غذایی جلوگیری کنیم؟

بهترین راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک، شناسایی مواد غذایی ایجاد کننده آلرژی و اجتناب از آن است.

تحقیقات در حال حاضر به دنبال راه هایی برای کاهش حساسیت برخی از آلرژن های غذایی مانند بادام زمینی و شیر هستند، اما این یک درمان ثابت نیست.

از ایجاد هرگونه تغییر اساسی، مانند حذف محصولات لبنی، در رژیم غذایی خود یا فرزندتان بدون صحبت با پزشک عمومی خودداری کنید. برای برخی از غذاها مانند شیر، ممکن است لازم باشد قبل از ایجاد هر گونه تغییر با یک متخصص تغذیه صحبت کنید.

نوعی دارو به نام آنتی هیستامین می تواند به تسکین علائم یک واکنش آلرژیک خفیف یا متوسط کمک کند. دوز بالاتر آنتی هیستامین اغلب برای کنترل علائم آلرژیک حاد مورد نیاز است.